trwać w pozycji

См. также в других словарях:

• trwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trwam, trwa, trwają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być, istnieć przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś trwa chwilę, całe stulecia, nieprzerwanie. Zabawa trwa do rana. Film …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trwać — ndk I, trwam, trwasz, trwają, trwaj, trwał 1. «być, istnieć przez dłuższy czas, w dalszym ciągu; pozostawać bez zmiany w pewnej pozycji, sytuacji» Coś trwa długo, krótko, bez końca, bez przerwy, do świtu, całą noc. Nic nie trwa wiecznie. Seans… …   Słownik języka polskiego

• trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utrzymywać się – utrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostawać, często mimo niesprzyjających okoliczności, w danej pozycji, nie wywracać się, nie upadać, nie zmieniać danego położenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samolot utrzymywał się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

• stracony — 1. Ktoś u kogoś jest stracony «ktoś dla kogoś przestał się liczyć»: Trzeba było tyle nie pić (...). Nagadałeś mu samych bzdur i teraz jesteś u niego stracony (...). Roz tel 1996. 2. Stać, trwać na straconej pozycji «znajdować się w bardzo… …   Słownik frazeologiczny

• klęczeć — ndk VIIb, klęczećczę, klęczećczysz, klęcz, klęczećczał, klęczećczeli «zgiąwszy nogi w kolanach i opierając kolana na ziemi, trwać w tej pozycji» Klęczeć na ziemi. Klęczeć w kościele. Klęczeć obok kogoś, czegoś. Klęczeć przed kimś, przed czymś …   Słownik języka polskiego

• ustać — I dk, ustanę, ustaniesz, ustanie, ustań, ustał ustawać ndk IX, ustaję, ustajesz, ustaćwaj, ustaćwał 1. «przestać trwać, zakończyć się, urwać się, przeminąć» Ulewa, wiatr, śnieg ustaje. Stukanie do drzwi nie ustawało. Krwawienie ustało.… …   Słownik języka polskiego

• ruch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokonująca się w czasie zmiana położenia obiektu względem wyróżnionego układu odniesienia; bieg, lot, obieg, poruszanie się, przemieszczanie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień